Φυσιολογικές Μετρήσεις στο Τρίαθλο

Φυσιολογικές Μετρήσεις στο Τρίαθλο

Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης – Γιάννης Ψαρέλης (BSc, MSc, MBA, PhDc) Προπονητής Τριάθλου (Κινητό : 6937179260 & Email : smartsportcoach@hotmail.com)

Ο Γιάννης είναι πιστοποιημένος δάσκαλος κολύμβησης (Teacher ID: 15843) από τον Σύνδεσμο Προπονητών Κολύμβησης της Αυστραλίας (ASCTA ID : 42229) καθώς και Αργυρού Επιπέδου Διεθνής προπονητής από τον ίδιο σύνδεσμο (International Silver :0534). Είναι επίσης πιστοποιημένος προπονητής κολύμβησης από τον Σύνδεσμο Προπονητών κολύμβησης των ΗΠΑ επιπέδου 4 (American Swimming Coaches Association/ ASCA Level 4).

Εφαρμοσμένη Φυσιολογία στο Τρίαθλο : Φυσιολογικές Μετρήσεις στην Κολύμβηση

Εισαγωγή

Η κολύμβηση είναι ένα άθλημα τo οποίο προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες για λήψη εξαιρετικά χρήσιμων πληροφοριών μέσα από δοκιμασίες αξιολόγησης τόσο για να σχεδιαστεί πιο αποτελεσματικά η προπόνηση όσο και να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα ολοκληρωμένο αθλητικό προφίλ του κάθε αθλητή ώστε να μπορέσουμε να χαράξουμε εξατομικευμένη στρατηγική και τακτικές για την επίτευξη των αγωνιστικών στόχων. (ASCTA ).

Σύμφωνα  με τους Sweetenham & Atkinson (2003) τα καλύτερα τεστ είναι το αγωνιστικό αποτέλεσμα. Ομως όπως επισημάνουν οι συγκεκριμένοι έμπειροι και επιτυχημένοι προπονητές είναι απαραίτητο να αξιολογείται η κολυμβητική ικανότητα των αθλητών κατά τη διάρκεια του ετήσιου προπονητικού κύκλου ώστε να διασφαλίζονται τα καλύτερα δυνατά αγωνιστικά αποτελέσματα.

Οι Sweetenham & Atkinson (2003) προτείνουν 12 τεστ μεταξύ των οποίων και τα εξής :

  • 7 X 200 βαθμωτό τεστ
  • «Διπλής απόστασης» τεστ 400 μέτρων
  • Τεστ μέγιστης καρδιακής συχνότητας
  • Τεστ αποτελεσματικής κολύμβησης 8 Χ 50
  • Τεστ «κρύας κολύμβησης»
  • Τεστ χτυπήματος ποδιών
  • Χρονομέτρηση 3χλμ και χρονομέτρηση 2χλμ

 Τα καλύτερα τεστ για τους κολυμβητές υψηλού επιπέδου είναι αυτά τα οποία μπορούν να λάβουν χώρα στον προπονητικό χώρο/ πισίνα καθώς είναι πολύ δύσκολο να αναπαραχθούν σε εργαστηριακό περιβάλλον (Savage & Pyne, 2013).  Ιδιαίτερα αυτό είναι αλήθεια για τα τεστ αξιολόγησης της αερόβιας ικανότητας των αθλητών. Είναι πολύ λίγα τα εργομετρικά κέντρα στην Ευρώπη και στον κόσμο που διαθέτουν μοντέρνο υδατοεργόμετρο και όπου θα μπορούσαν να γίνουν τα τεστ που συνήθως γίνονται στο κολυμβητήριο.

Προσπάθειες να αξιολογηθούν οι κολυμβητές σε δαπεδοεργόμετρο, κυκλοεργόμετρο ή κάποια άλλη μορφή χρονομέτρου πλέον έχουν εγκαταλειφθεί καθώς στερούνται οποιασδήποτε προπονητικής ή επιστημονικής αξίας.

Η κολύμβηση περιλαμβάνει μία πληθώρα διαφορετικών αγωνισμάτων για το καθένα από τα οποία θα μπορούσαν να σχεδιαστούν εξειδικευμένες δοκιμασίες.

Η παρούσα εργασία θα επικεντρωθεί στους κολυμβητές ελευθέρου και ιδιαίτερα στους αθλητές μεσαίων (200-400) και μεγάλων αποστάσεων (800-1500) καθώς και τους αθλητές/ κολυμβητές Open Water.

Στην παρούσα εργασία θα κάνουμε αναφορά στη διαδικασία αξιολόγησης των κολυμβητών καθώς και σε όλες τις μετρήσεις τις οποίες θα ήταν χρήσιμο να συμμετέχουν οι αθλητές. Θα εστιάσουμε στις μετρήσεις αξιολόγησης της αερόβιας ικανότητας στο νερό και ιδιαίτερα στην μέτρηση της λεγόμενης κρίσιμης ταχύτητας.

Θα πρέπει να διευκρινήσουμε ότι η κολύμβηση είναι ένα άθλημα όπου δεν υπάρχουν πολλά επιστημονικά δεδομένα τα οποία να υποχρεώνουν στην επιλογή διαφορετικών τεστ αξιολόγησης των νέων αθλητών και κυρίως παδιών σε σχέση με τους μεγαλύτερους σε ηλικία, πέρα ίσως από την επιλογή των βημάτων στα προοδευτικά/ βαθμωτά τεστ (step/ scale test).

Επίσης αρκετές Ομοσπονδίες έχουν αυστηρές και λεπτομερείς πολιτικές για την προστασία των παιδιών -και ανήλικων αθλητών γενικότερα- κάτι το οποίο καθιστά αρκετά πολύπλοκη διαδικασία τη δημιουργία ερευνητικών δημοσιεύσεων βασισμένες στα παιδιά. Σε αρκετές περιπτώσεις πρέπει η επιτροπή ηθικής της Ομοσπονδίας, της Ολυμπιακής Επιτροπής ή της τοπικής αρχής να εγκρίνει τις ερευνητικές διαδικασίες καθώς και να υπογράψουν οι γονείς ότι συναινούν στη συμμετοχή των παιδιών τους στις επιστημονικές έρευνες.  (Alves et al., 2014)

Είναι σπάνιες οι μελέτες με τεστ αξιολόγησης παιδιών (που στην κολύμβηση συνήθως περιγράφονται ως κολυμβητές age group) και είναι ηλικίας 11-12 με 14 ετών  (Fernandes, 2011) (Alves at al, 2014)  (Conley , Cureton , Dengel, & Weyand, 1991)(Sweetenham & Atkinson, 2003). Για αποφυγή παρεξήγησης πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι η κάθε εθνική ομοσπονδία ή σύνδεσμος προπονητών έχει διάφορες υποκατηγορίες στην κατηγορία παίδων όπου σε κάθε υποκατηγορία δίνονται ξεχωριστές οδηγίες προς προπονητές και γονείς.π.χ ο Σύνδεσμος προπονητών κολύμβησης των ΗΠΑ έχει τις εξής υποκατηγορίες  (American Swimming Coaches Association)

  • Κολυμβητές έως και 8 ετών
  • Κολυμβητές 9-10 ετών
  • Κολυμβητές 11-12 ετών
  • Κολυμβητές 13-14 ετών

H κολυμβητική επίδοση είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο που εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως η υδροδυναμική, τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά, οι παράγοντες δύναμης, τα ενεργειακά φυσιολογικά ζητήματα κ.λπ. Καθώς στην κολύμβηση έχουμε υψηλά προπονητικά φορτία από μικρές ηλικίες είναι σημαντικό να αποτυπωθούν ποιες παράμετροι είναι σημαντικοί.  (Alves, 2014)

Στις κατηγορίες που χαρακτηρίζονται ως age group (παίδες) οι παράγοντες που είναι οι πιο σημαντικές  σύμφωνα με τους  Alves et al. (2014) είναι :

  • Μήκος Χεριάς (SL = Stroke Length),
  • Δείκτης Χεριάς (SI = Γινόμενο ταχύτητας και του μήκος χεριάς), Ευλυγισία,
  • Καλύτερη υδροδυναμικό προφίλ
  • Χαμηλότερες τιμές IdC

Τα στάδια της αξιολόγησης

Τα στάδια της αξιολόγησης αθλητών περιλαμβάνει συνήθως τα εξής στάδια

  • Προετοιμασία κολυμβητών
  • Προετοιμασία και έλεγχος συνθηκών περιβάλλοντος
  • Επιλογή και προετοιμασία εξοπλισμού
  • Αξιολογήσεις κολυμβητών σε εργαστήριο ή γυμναστήριο
  • Αξιολογήσεις κολυμβητών σε κολυμβητήριο

Προετοιμασία κολυμβητών

Τις 24 ώρες πριν τις αξιολογήσεις των κολυμβητών δεν θα πρέπει να έχουν προηγηθεί έντονες προπονήσεις στην πισίνα ούτε να έχουν κάνει προπόνηση με αντιστάσεις στο γυμναστήριο  (ASCTA )

Η διατροφή των κολυμβητών τις προηγούμενες μέρες πρέπει να είναι υψηλή σε υδατάνθρακες και χαμηλή σε λίπη. Τις τελευταίες ώρες πριν το τεστ είναι χρήσιμο να αποφευχθεί η λήψη καφεΐνης και αλκοόλ.  (Savage & Pyne, 2013)

Φυσικά τα τεστ έχουν αξία εάν οι κολυμβητές είναι δίχως τραυματισμούς και απαλλαγμένοι από ασθένειες. Εάν υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία κατά πόσο οι κολυμβητές είναι έτοιμοι να αντεπεξέλθουν με επιτυχία στις δοκιμασίες αξιολόγησης τότε είναι προτιμότερο οι δοκιμασίες να αναβληθούν για κάποια άλλη μέρα.

Προετοιμασία και έλεγχος συνθηκών περιβάλλοντος

Οι δοκιμασίες σε κολυμβητήριο συνήθως λαμβάνουν χώρα σε θερμοκρασία νερού 27 +/- 1 βαθμούς κελσίου.

Η επιλογή του μήκους της δεξαμενής (25 ή 50 μέτρων) είναι εξαιρετικά χρήσιμη καθώς τα αποτελέσματα από δοκιμασίες σε ένας μέγεθος δεξαμενής/ πισίνας δεν μεταφέρονται σε άλλο μήκος δεξαμενής.

Δοκιμασίες στο Εργαστήριο

Στο εργαστήριο οι αθλητές θα υποβληθούν μεταξύ άλλων σε :

  • Ανθρωπομετρικές αξιολογήσεις
  • Αξιολόγηση της ευλυγισίας
  • Αξιολογήσεις μέγιστης ισχύος στον πάγκο κολύμβησης
  • Αξιολογήσεις ισχύος στον πάγκο κολύμβησης με βαθμωτά τεστ

Δοκιμασίες στο Γυμναστήριο

Στο γυμναστήριο συνήθως κάνουμε αξιολογήσεις της μέγιστης δύναμης σε διάφορες ασκήσεις : Κωπηλατική, κάθισμα, ημικάθισμα, πιέσεις στήθους κ.λπ.

Δοκιμασίες στο κολυμβητήριο

Οι συνήθεις αξιολογήσεις των αθλητών σε κολυμβητήριο μπορούν να κατηγοριοποιηθούν στις εξής κατηγορίες:

  • Χρονομέτρηση σε συγκεκριμένη απόσταση, π.χ. τεστ χρονομέτρησης σε 100, 200, 400, 800, 3000 μέτρα
  • Δοκιμασίες κρίσιμης ταχύτητας όπου οι κολυμβητές κολυμπούν όσο πιο γρήγορα μπορούν σε συγκεκριμένες αποστάσεις ( 2-3 αποστάσεις με ξεκούραση ανάμεσα, υπάρχει περιγραφή παρακάτω)
  • Βαθμωτά τεστ όπου οι αθλητές κολυμπούν ένα σετ π.χ. 7 Χ 200 με ξεκούραση ανάμεσα όπου τους ζητείται να κολυμπούν με σταδιακά αυξανόμενη ταχύτητα και ύστερα από κάθε επανάληψη γίνεται καταγραφή της καρδιακής συχνότητας καθώς και της συγκέντρωσης γαλακτικού.
  • Τεστ αξιολόγησης της βιομηχανικής της κολύμβησης ή/και της αποτελεσματικής κολύμβησης.

Φυσικά και δεν περιορίζονται  ή δεν εμπίπτουν όλα τα τεστ στις παραπάνω κατηγορίες.

Για να γίνει πλήρη δημιουργία του κολυμβητικού προφίλ χρειάζεται να γίνουν πολλές αξιολογήσεις και αυτές να ενταχθούν σωστά μέσα στον προπονητικό μακρόκυκλο ώστε να είναι αξιόπιστες (να έχει προηγηθεί επαρκής χρόνος ξεκούρασης) αλλά και να μη διακόπτεται η προπονητική διαδικασία με αποτέλεσμα να μην έχουμε τις προσδοκώμενες προπονητικές προσαρμογές.

Δοκιμασία Κρίσιμης Ταχύτητας

Η κρίσιμη ταχύτητα είναι η μέγιστη ταχύτητα την οποία μπορεί κάποιος κολυμβητής να διατηρήσει για ένα μεγάλο διάστημα δίχως εξάντληση.  Η ιδέα της κρίσιμης ταχύτητας ανήκει στον Wakayoshi και τους συνεργάτες του.  (Wakayoshi, et al., 1992) (Maglischo, 2009)

Πιστεύεται ότι έχει εξαιρετική συσχέτισης με το αναερόβιο κατώφλι καθώς και με το γαλακτικό κατώφλι.Εκφράζεται σε μέτρα ανά δευτερόλεπτο (m/sec). Στη συνέχεια μετατρέπεται σε ρυθμό ανά 100 μέτρα κολύμβησης ώστε να μπορούν οι προπονητές να δίνουν οδηγίες ρυθμού κολύμβησης στους αθλητές. Πρέπει να τονίσουμε ότι υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι η κρίσιμη ταχύτητα δεν αντιπροσωπεύει μία διατηρίσιμη σταθερής κατάσταση ένταση άσκησης (Denadai, Comide, & Greco, 2005) και δεν μπορεί να σχετίζεται με το MLSS . H έννοια του MLSS (= Maximal lactate steady state) αφορά  το σημείο όπου έχουμε την μέγιστη συγκέντρωση γαλακτικού στο αίμα και το μέγιστο φορτίο/ ισχύ που μπορεί να διατηρηθεί χωρίς τη συσσώρευση γαλακτικού. To MLSS είναι μία έννοια που όλο και περισσότερο υπερισχύει της έννοιας του γαλακτικού κατωφλιού. (Beneke, Maximal Lactate steady state concentration (MLSSS) : experimental and modelling approaches, 2003)  (Beneke, Methodogical aspects of maximal lactate steady state-implications for performance state, 2003) (Beneke, Leihauser, & Ochentel, Blood Lactate in Exercise Testing and Training, 2011)

Για να μετρηθεί η κρίσιμη ταχύτητα μπορεί να χρησιμοποιηθούν 2 ή 3 αποστάσεις αξιολόγησης. Επίσης μπορεί οι μετρήσεις να γίνουν μέσα σε μία μέρα είτε η κάθε μέτρηση σε διαφορετική μέρα.  Οι Galbraith, Hopker, Lelliott, Dibbams, & Passfield (2014) έδειξαν ότι η μέθοδος εκτίμησης της κρίσιμης ταχύτητας με μετρήσεις μέσα σε μία μέρα είναι μία χρήσιμη εναλλακτική μέθοδος.

Πέρα από την έννοια της κρίσιμης ταχύτητας πολύ συχνά συναντάμε στη βιβλιογραφία την έννοια της κρίσιμης ισχύος (CP= Crtical Power) την οποία πολλοί ερευνητές θεωρούν ένα πολύ σημαντικό δείκτη αερόβιας λειτουργίας ο οποίος μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τους μηχανισμούς κόπωσης και της αδυναμίας  διαχείρισης του φορτίου της άσκησης (Jones, Vanhatalo, Burnley, Morton, & Poole, 2010).

Ο Fernandes (2011) μέτρησε την κρίσιμη ταχύτητα σε κολυμβητές ηλικίας 11-14 ετών και πιο συγκεκριμένα 56 κορίτσια και 62 αγόρια ηλικίας 11-14 ετών κολύμπησαν 200 μέτρα ελεύθερο στη μέγιστη δυνατή ταχύτητα καθώς και 800 μέτρα κολύμβησης σε μέγιστη προσπάθεια. Από την κλίση των δύο σημείων μπόρεσε να υπολογίσει την κρίσιμη ταχύτητα για κάθε κολυμβητή και κολυμβήτρια.  Οι κρίσιμες ταχύτητες ήταν 1.21±0.06, 1.28±0.05 και 1.25±0.06 m/s  για τα κορίτσια, αγόρια και το σύνολο των αθλητών και αθλητριών. Υπήρχαν στατιστικά σημαντικές σχέσεις μεταξύ αγοριών και κοριτσιών καθώς οι τιμές αυτές ήταν σημαντικά μικρότερες σε σχέση με τους μεγαλύτερους σε ηλικία κολυμβητές και κολυμβήτριες. Ο ίδιος ερευνητής αναφέρει ότι τυχόν μικρότερες αποστάσεις στο τεστ της κρίσιμης ταχύτητας μπορεί να οδηγήσουν σε υπερκτιμημένες τιμές κρίσιμης ταχύτητας. Επίσης ο ίδιος ερευνητής αναφέρει ότι τα τεστ της κρίσιμης ταχύτητας μπορεί να είναι ένα πολύ χρήσιμο τεστ για την προπονητική διαδικασία βελτίωσης της φυσικής κατάστασης των κολύμβητών.

Είναι όμως το τεστ της κρίσιμης ταχύτητας κατάλληλο για την αξιολόγηση παιδιών κολυμβητών; Τα παιδιά κολυμβητές αξιολογούνται συχνά ώστε να μπορούν να ακολουθούν σωστό προγραμματισμό προπόνησης ή όχι;

H  Sousa ((Conley , Cureton , Dengel, & Weyand, 1991)2012) με την εθελοντική συμμετοχή 14 παιδιών ηλικίας 10.7 ± 0.73 έκαναν το τεστ της κρίσιμης ταχύτητας με αποστάσεις 100 και 400 μέτρων. Επίσης έκαναν ένα βαθμωτό τεστ 5 Χ 200 με 30 δευτερόλπετα ξεκούρασης ανάμεσα σε κάθε 200άρι και με 0,05m/s αύξηση μεταξύ των βημάτων. Επίσης η ταχύτητα στα 4mmol/l γαλακτικού λήφθηκε. Οι μέσες τιμές  αντίστοιχα για την κρίσιμη ταχύτητα, το αναερόβιο κατώφλι και την ταχύτητα στα 4mmol/ l γαλακτικού ήταν 1.04 ± 0.07, 1.03 ± 0.05 και 1.08 ± 0.06 m/s. Οι δύο πρώτες φυσιολογικές τιμές ήταν ίδιες αλλά μικρότερες από την ταχύτητα στα 4mmol γαλακτικού οξέος. Αυτό αποδεικνύει ότι το τεστ κρίσιμης ταχύτητας είναι ένα απλό και πρακτικό τεστ το οποίο μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας στοιχεία από αγώνες ή από αγωνιστικά τεστ και να γίνει αξιολόγηση παιδιών.

Προσωπική Εμπειρία

Στην καθημερινή αξιολόγηση των κολυμβητών η επιλογή αφορά τις εξής δοκιμασίες

  • Τεστ κρίσιμης ταχύτητας. Για την μέτρηση της κρίσιμης ταχύτητας χρησιμοποιούμε τις αποστάσεις των 400 και 200 μέτρων. Το πρόβλημα που συναντούσαμε ήταν όταν προσπαθούσαμε να κάνουμε τα τεστ εντός της ίδιας μέρας. Επιλέξαμε να ξεκινήσουμε με το τεστ των 400 μέτρων. Σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και όταν μεσολαβούσαν 25-30 λεπτά μεταξύ των τεστ οι κολυμβητές να έκαναν πιο γρήγορο πέρασμα στα πρώτα 200 μέτρα της χρονομέτρησης των 400 μέτρων από την επίδοση στα 200 μέτρα. Σε αρκετές περιπτώσεις είχαμε ταχύτητα κολύμβησης στα 400 μέτρα μικρότερη από αυτή την 200 μέτρων κάτι το οποίο μας υποχρέωσε να ακυρώσουμε τις μετρήσεις.
  • Τεστ 200 ή 400 μέτρων. Το τεστ 200 μέτρων ήταν ιδανικό καθώς ψυχολογικά δεν προβλημάτιζε τους αθλητές και μας προσέφερε σωστή εκτίμηση των ζώνων προπόνησης σύμφωνα με το Αυστραλέζικο Ινστιτούτο Αθλητισμού (Australian Institute of sports) και σύμφωνα με όσα προτείνουν οι Sweetenham & Atkinson (2003)

Συζήτηση

Ο κατάλογος των δοκιμασιών κολύμβησης εντός του νερού είναι εξαιρετικά μεγάλος  (Sweetenham & Atkinson, 2003) και υπάρχουν αρκετές μελέτες οι οποίες συγκρίνουν τη αξιοπιστία και τη χρησιμότητα των διαφόρων δοκιμασιών  (Suk, Yu, & Shin, 2016)

Όλοι αναγνωρίζουν την σημασία των τεστ αξιολόγησης για την δημιουργία ζωνών προπόνησης, σωστού σχεδιασμού της προπόνησης, σωστή κατανομής των φορτίων στις διάφορες ζώνες καθώς και της σωστής εφαρμογής των προπονητικών φορτίων σε αυτές.

Οι επιστημονικές έρευνες για τους κολυμβητές παιδιά είναι σχετικά περιορισμένες  (Fernandes, 2011) (Sousa , 2012) (Sweetenham & Atkinson, 2003), όμως πρέπει να τονιστεί ότι είναι σημαντικό σε αυτές τις ηλικίες η έμφαση να δίνεται στην βιομηχανική εξέλιξη της κολύμβησης και να μην υπάρχει μονοδιάστατη εμμονή με τη βελτίωση των επιδόσεων.  (Richards, 2004)

Τα ζητήματα τα οποία χρειάζεται να διευκρινιστούν είναι:

  • Με ποιες νομικές προϋποθέσεις και τυπικές διαδικασίες μπορούν να συμμετέχουν τα παιδιά σε μετρήσεις αξιολόγησης στην κολύμβηση.
  • Ποιες μετρήσεις τυχόν μπορούν να έρθουν σε αντίθεση με τις πολιτικές προστασίας παιδιών καθώς και τις πολιτικές/ κωδικούς επαφής με αθλητές (code of conduct). Π.χ. η μέτρηση σωματικού λίπους με την μέθοδο των δερματυπτυχών μπορεί να θεωρηθεί μη επιτρεπτή σύμφωνα με τους κώδικες επαφής των εθνικών ομοσπονδιών (USA Swimming, Australia Swimming) ή των προπονητικών συνδέσμων αυτών των χωρών ( American Swimming Coaches Association & Australian Swimming Coaches and Teachers Association)
  • Εάν υπάρχουν τεστ για αξιολόγηση παιδιών στην κολύμβηση που τυχόν θεωρούνται επικίνδυνες για παιδιά. Π.χ συμμετοχή σε τουρμπίνες κολύμβησης/ κολυμβητικά υδατοεργόμετρα.
  • Εάν υπάρχουν κάποιες δοκιμασίες που θεωρούνται απαγορευτικές για παιδιά λόγω υψηλού ποσοστού κόπωσης  και αντικατάσταση αυτών από κάποιες άλλες π.χ. αντικατάσταση του τεστ 3000 μέτρων με τεστ 2000 μέτρων.
  • Εάν οι μετρήσεις που χρησιμοποιούνται σε μεγαλύτερες ηλικίες έχουν τό ίδιο ποσοστό επιστημονικής και προπονητικής αξίας (Fernandes, 2011).
  • Εάν είναι ηθικά και προπονητικά σωστό να γίνονται συστηματικά και οργανωμένα μετρήσεις αξιολόγησης σε παιδιά με δεδομένο ότι τα παιδιά έχουν διαφορετική βιολογική ηλικία ή/και η έμφαση πρέπει να δίνεται στην τεχνική ανάπτυξη των αθλητών.

Βιβλιογραφία

Alves, F. B. (2014). A multi-analysis performance in 13-15 years old swimmers : a pilot. Biomechanics and Medicine in Swimming. Camberra.

American Swimming Coaches Association. (n.d.). Level 3 The Physiology of Swimming.

ASCTA . (n.d.). Home Study Professional Development – The Physiology of Swimming. Australian Swimming Coaches and Teachers Association.

Australia, S. (2016). Safe Sport Framework. Swimming Australia.

Beneke, R. (2003). Maximal Lactate steady state concentration (MLSSS) : experimental and modelling approaches. European Journal Physiology(88), 361-369.

Beneke, R. (2003). Methodogical aspects of maximal lactate steady state-implications for performance state. European Journal of Applied Physiology(89), 95-99.

Beneke, R., Leihauser, R., & Ochentel. (2011). Blood Lactate in Exercise Testing and Training. International Journal of Sports Physiology and Performance(6), 8-24.

Conley , D., Cureton , K., Dengel, D., & Weyand, P. (1991). Validation of the 12 min swim as a field test of a peak aerobic power in young men. Medicine and Science in Sport and Exercise, 23(6), 766-773.

Denadai, B. S., Comide, E. B., & Greco, C. C. (2005). The relationship between onset of blood lactate accumulation , critical velocity, and maximal lactate steady state in soccer players. Journal of Strength and Conditioning Research, 364-368.

Fernandes, R. (2011). Aerobic evaluation of young swimmers using the critical velocity test a brief report. Journal of Physical Education and Sport, .215-220.

Galbraith, A., Hopker, J., Lelliott, S., Dibbams, L., & Passfield, L. (2014). A Single- Visit Field Test of Critical Speed. International Journal of Sport Physiology and Performance(9), -931-935.

Jones, A. M., Vanhatalo, A., Burnley, M., Morton, H., & Poole, D. C. (2010). Critical Power: Implications for Determination of VO2max and Exercise Tolerance. Medicine & Science in Sports and Exercise, 1876-1890.

Langendorfer, S. J. (2008). Complete Conditioning for Swimming. International Journal of Aquatic Research and Education, 2(4).

Maglischo, E. W. (2009). Αγωνιστική Κολύμβηση. Αθήνα: Human Kinetics.

Richards, R. (2004). Coaching Essentials A swimming Coach’s Guidebook (Third Edition ed.). ASCTA.

Savage, B., & Pyne, D. B. (2013). Swimmers. In A. I. Sport, Physiological Tests for elite athletes (pp. 435-448). Champaign, IL: Human Kinetics.

Sousa , M. (2012). Is the Critical Velocity Test a Good Tool For Aerobic Assessment of Children Swimmers? The Open Sports Science Journal, 5, 125-129.

Suk, M.-H., Yu, K., & Shin, Y.-A. (2016). Comparison of test for measuring maximal exercise ability in elite swimmers. Journal of Exercise Rehabilitation 12(3):, 12(3), 209-215.

Sweetenham, B., & Atkinson, J. (2003). Championship Swim Training. Champaign, IL: Human Kinetics.

Wakayoshi, K., Yoshida, T., Udo, M., Harada, T., Moritani, T., & Mutoh, Y. (1992). Does critical swimming velocity represent exercise intensity at maximal lactate steady state? European Journal of Sports Physiology, 66, 90-95.

Add Your Comment